آغاز سخن

دلتنگ که می شوی، بهار باشد یا تابستان، پاییز باشد یا زمستان، تفاوتی ندارد، آسمان دلت تیره است و سرمای قلبت در چهره ات نمایان؛
اما دست محبتی که عاشقانه و بی ریا به سمت تو دراز می شود، لبخندی که خالصانه نثار قلب پاکت می گردد سخن مادری که مأمور شده تا پیوسته در گوشت زمزمه کند که آفریدگار مهربانت هیچ گاه تو را فراموش نکرده است ــ باز هم فرقی نمی کند که بهار باشد یا زمستان ــ این بار شادی در دلت جوانه می زند و غنچه های خنده بر چهره ات می شکفد.
آیا زیبا تر از خنده ها، اخم ها، بهانه ها، نازها و خواهش های تو، در پهنه گیتی چیزی هست؟ وآیا سعادتی بالاتر از این که بتوانم واسطه ای باشم برای همه ی این معجزات شگرف؟
 دیریست که هر روز لبخند خدا را در شادی چشمان شما به نظاره نشسته ایم ...
 آنچه تقدیم حضورتان می شود، گوشه ای است و تصویری، از لطف بی دریغتان، تا شما که واسطه رحمت الهی بوده اید نیز چون ما، شاهد لبخند خدا بر چهره فرزندان علی(ع) باشید.
 
                                                        منت دار همت والایتان
                                                     گروه فرهنگی آشیانه علی(ع)